Δεν συμβαίνει συχνά πλέον να είμαι σε ένα γάμο σαν καλεσμένος. Την ημέρα του γάμου του Γκίκα με τη Βίκυ, ήμουν ένας από τους καλεσμένους, χωρίς μηχανή στο χέρι. Έτσι μπόρεσα να απολαύσω λίγο χρόνο με τους υπόλοιπους παλιούς συμμαθητές μας. Με το Γκίκα και τους υπόλοιπους είμαστε μια παρέα που υπάρχει από την πρώτη μέρα στο γυμνάσιο. Πριν λίγα χρόνια δηλαδή….
Έχουμε μοιραστεί πολλές ωραίες στιγμές στα χρόνια του σχολείου και μέχρι σήμερα. Ακόμα και αν περάσουν μήνες χωρίς να μιλήσουμε, όταν θα βρεθούμε, θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ειδικά εγώ και ο Γκίκας είχαμε μαζί την πρώτη μας αποβολή από την τάξη. Διαβάζαμε ένα περιοδικό για αεροπλάνα κάτω από το θρανίο και προφανώς κάποια στιγμή ο διάλογος που είχαμε ξεπέρασε την υπομονή της καθηγήτριας. Η ακριβής έκφραση είναι «μας έβγαλε έξω»…
Στα επόμενα χρόνια του σχολείου, αυτό μου συνέβη λίγες φορές ακόμα, αλλά αυτή την πρώτη φορά τη θυμάμαι καλά.
Λίγες μέρες μετα το γάμο τους πήγαμε μια βόλτα μέχρι το Ναύπλιο. Αυτή η μικρή πόλη μπορεί να έχει μαγικές ιδιότητες. Είναι αρκετά κοντά για να μπορείς να πας ένα απόγευμα για καφέ και περπάτημα (στο τέλος και παγωτό). Γυρίζοντας αισθάνεσαι σαν να έλειπες τρεις μέρες διακοπές. Επίσης, αν είσαι φωτογράφος, θα βρεις πολλά σημεία με ενδιαφέρον για να αφιερώσεις χρόνο.
Ακολουθούν μερικές εικόνες από αυτή τη φωτογράφιση μετά το γάμο στο Ναύπλιο, ένα απόγευμα στο τέλος του καλοκαιριού.
It doesn’t happen often any more to be at a wedding as a guest. On Gikas and Viky’s wedding day I was there as one of the guests, without holding a camera. So I really “attended” a wedding and had some nice time with the old schoolmates and friends. Gikas and I, have been together in a group of friends since the first day in high school. Now, some of us have kids and they propably will be schoolmates too.
We have shared many good times until today and we have many common memories. Especially me and Gikas had a moment that we still remember well. For the first time we got expelled out of the classroom together. We were reading a magazine about airplanes under the desk and obviously at some point the conversation we had, was intense enough to exceed the teacher’s patience.
Since I didn’t take a single picture on the wedding day, I suggested we had a day-after photoshoot. So, a few days after the wedding we drove to Nafplion. This small city can be magical sometimes. It’s near to Athens, so you can go for an afternoon coffee and a walk (and a superb ice cream). When you return back you feel refreshed like you were away for two or three days.
Here are some pictures from this after wedding photoshoot in Nafplio, one relaxed late summer afternoon.
Vassili foveri douleia!!! gia akoma mia fora 🙂
[…] των διδύμων έγινε στην Ευαγγελίστρια με θέα όλο το Ναύπλιο και η δεξίωση στο […]